life in india

Laten we maar beginnen bij gister. Gister begon weer lekker vroeg, toen jullie allemaal waarschijnlijk nog op 1 oor lagen, 3 uur ’s nachts ging mijn wekker al af. Eén gelukje is dat dat voor ons dan dus half 7 is en niet ook om 3 uur ’s nachts. Het eerste deel van gister was vrij saai te noemen. School, alhoewel wel iedereen zo aardig is om ons geen huiswerk te geven . We hadden de vorige dag met de man van SOEX, zijn naam is nog steeds niet bekend bij mij, afgesproken dat we dinsdags weer naar het weeshuis zouden gaan. We gingen weer met het overgebleven eten, maar dit keer ook met ballen en Renée had nog een springtouw wat we mee hadden genomen. Toen de kinderen ons weer hadden gezien begonnen ze allemaal te zwaaien en een paar klommen er weer over het hek heen om zo snel mogelijk boven te komen en ons met 2 handen een high five te geven. Het was echt heel erg leuk dat ze ons herkende! Ook begonnen ze meteen met de ballen te spelen die we hadden meegenomen, terwijl ze eigenlijk eerst moesten omkleden. Alle jongens gingen dus meteen voetballen en de helft van ons wilde met de meisjes gaan touwtje springen, dat durfde ze alleen in het begin niet, totdat later de SOEX man het voordeed en toen wilden ze het wel proberen. Ook hebben we ze nog lummeltje geleerd en hebben we nog head, shoulders, knees and toes gezongen. Helaas ging de tijd heel snel en moesten we toen alweer weg.
Vandaag was wel even anders. In de vroege morgen hebben we afscheid genomen van Carlijn en Anouk, met wie we het heel leuk hebben gehad. Ook mochten we vanochtend al SOEX doen. We gingen naar het poliohome, waar naast kinderen met polio ook dove, niet kunnen praten en blinde kinderen. We kregen daar een rondleiding nadat de kinderen van het weeshuis ons weer high fives hadden gegeven, zij gingen naar school naast het poliohome. Dat was wel heel indrukwekkend om te zien. De gehandicapte kinderen worden heel erg goed begeleid door professionele mensen en ze zagen er ook wel heel gelukkig uit. Op het laatst gingen we nog kijken hoe ze protheses maken voor de kinderen met polio (ziekte die verlamming veroorzaakt). Dit was opzich wel leuk om te zien, maar het werd mij een beetje fataal. ik werd opeens licht in mijn hoofd en toen lag ik op de grond. Flauwgevallen. Niet schrikken nu, want ik ben naast een blauwe plek op mijn hoofd, helemaal gezond. Toen we weer terug waren was ons uitje iets langer als gepland. Het zou maar 2 uurtjes duren, het was het dubbele. We hebben dus weer lekker wat lessen gemist, wat we allemaal echt heeeeeeel erg vonden. De laatste lessen waren wel weer saai, op het laatste blokuur engels na, toen heb ik lekker gekaart, helaas wel verloren, met hedwig, en de leraar zei er lekker niets van . Toen school af was hebben we nog met wat indianen wat gedronken bij de ‘kodaikanal starbucks’. Toen hebben we nog wat gegeten, wat niet het lekkerste was en toen zijn we naar onze dorm gegaan. We hebben onze was toen meegegeven aan de ‘wasman’ en ik hoop dat ik zondag weer alles lekker schoon terug krijg nadat we op kamp zijn geweest.
xxxxxx